Amacıma az veya çok ulaşacağıma daha ilk blogumu kurup bir mail aldığımda hissetmiştim.
Evet, biri bile olsa bana karşılıksız dua etmiş ve "iyi ki" demişti.
Sonra, o mailler/mesajlar sayısız olmaya başladı ve her defasında daha da bağladı beni bu inanışa.
Artık benimle yürümeye ve bu tedaviyi takip etmeye karar veren bir dostum abim bile var.
Nasıldır bilir misiniz "karşılıksız merhamet,sevgi,dua"?
Ben bilmiyormuşum ama öğrendim.
Rabbime bilmedende olsa isyan ettiğim"Neden ben?" sorusuna çok kızıyorum artık!!!
Artık nedenini biliyorum.
Kendime yapabileceklerimi göstermem gerekmiş...
İçimdeki GÜÇ büyüyor...
İyileşirken amaç edindiğin İYİLEŞTİRMEK yolunda sonuna kadar ilerleyeceğim.
Mutlu SON umarım ÇOK YAKINDIR.
TEŞEKKÜRLER FERAY BANA BENİ DEĞERLİ HİSSETTİRDİĞİN İÇİN :)
"Selamlar, nasıl ve nereden başlasam aslında hiç bilemiyorum. Keşke sevmek zorunda olduğunuzda değilde kalpten sevdiğiniz şeyler üzerine yazdığınız bir blogunuz olsaydı ve öylece rast gelseydim size ama hayat, yine de bugünümüze şükür. Blogunuza annem rastlamış ben de tavsiyesi üzerine şöyle bir göz attım. Yaptıklarınız ve bunları herkesle paylaşmanız takdire şayan.
Ne diyor bu kız diyorsunuzdur muhtemelen öncelikle ben Ferda 25 yaşındayım yedi yıldır SLE, iki yıldır otoimmunhepaptit ve son sekiz aydan beri nakil adayı bir siroz hastasıyım. Ya da belki hiçte öyle değildir zira yedi yıldır otoimmun hepatit ve son iki yıldır siroz olduğumu da söyleyedebiliyorlar, onlarda pek emin değil aslına bakarsanız. Bundan iki yıl önce ya tam emin olmadıklarından ya da siroz demeye dilleri varmadığından otoimmun hepatit teshisi koydular. 7 yıl boyunca alanında uzman bir doktorun gözetiminde bir lupus hastasıyken birden aslında siz lupus olmayabilirsiniz dediler ve otohep. hikayem öylece başlamış oldu. Portal hiper tasiyon vs gibi isimlerde zikrettiklerinden siroz olana kadar tam olarak ne olduğumu ben de bilmiyordum. Bunları söyleyenler Cerrahpaşa, Ege gibi önde gelen üniversite hastahanelerinin üst düzey profları olunca insanın doktorlara da pek güveni kalmıyor açıkçası. Sizi hastalığımın ayrıntılarıyla daha fazla sıkmayayım. Bu maili atmamın amacı hastalığızı tamamen doktorlara ve ilaçlara bırakmamış olmanız. Zira ben de Otohep. üzerine yoğunlaşmış olmasa da benzer bir yola başvurdum. Blogunuzda yazdığınız gibi yolumu kendim seçtim. Ahmet Aydın ın TaşDevri kitabı için başucu kitabım demişsiniz belki duymuşsunuzdur benim için o kitap Aidin Salih in GerçekTıp bı oldu. Her pazartesi hastahaneye gitmek buna rağmen düşmeyen alt ve ast değerleri dolayısı ile çöken psikolojim, günlük içilecek ilaç sayısının 7yi bulması ve bardağı taşıran son damlalar kortizonun yan etkisi olarak kemik erimesi ve katarak başlangıcı ile bu yolun sonuna geldiğime kanaat getirdim. Gerçek Tıp bı okudum kimilerine göre yanlış ama benim için doğru olana inandığımı yaptım. Belki hayatımda ilk defa kendi büyük sorumluluğumu aldım ilaçları tamamen bıraktım. Üniversitem dolayısıyla İstanbulda yaşıyordum Aidin Salih in öğrencilerinden Hatice hanımdan danışmanlık almaya başladım. Geçtiğimiz eylül ayına alamaya devam ettim. Kitapta yazan açlık oruçları, kciğer temizliğini bu süre boyunca defalarca uyguladım ve kendi adıma çok iyi sonuçlar aldım. Buna başaladığımda niyetim elbette mucizevi bir şekilde iyileşmek değildi tabiki. Sadece daha kaliteli bir hayat yaşamak istiyordum, her ne kadar yaşayacak isem... Öyle de oldu çok şükür ilaçların iyiye değil kötüye götürdüğü ben daha kaliteli bir hayat yaşadım yaşıyorum. Bu süreçte sadece beslenme değil hayat tarzımı tamamen değiştirdim temizlik ve kozmetik ürünler vs vs. okulum bitince memleketime İzmir e döndüm. İzmir dediysem Urla şehir içi değil kırsal böylece yumurtanın etin doğalına ulaşmam daha kolay oldu. Sizden farklı olarak karakılçık buyday ekip kendi unumuzdan yaptımız ekşi maya ekmekle ve halamın sütüyle beslendim. Dediğim gibi otohep. te yoğunlaşmış bir beslenme olmasada alt ast değerlerimin yüksekliği ve sevgili devasa dalağımın sıkıştırması dışında elhamdulillah hiç bir sıkıntım kalmadı. Uzun bir süre tecrübe ettiğim üzere bunlar ilaç kullanıkenki ben için olmayacak şeylerdi. Tabi görünürde ve belirti olarak maşallah pek bir şey olmasa da yine bu süreçte nakil başvurusu yaptım. Zira skorum 16 olmuştu belki biliyorsunuzdur skor 15 in üzerinde çıkınca nakil adayı oluyorsunuz. İşin ilginç yanı nakil için başvurduktan sonraki dönemde: skorun ara ara 15 in altına düşmesi. Doktorlar bunu karaciğer kapalı bir kutudur ne olduğunu bilemeyiz, kendini yeniler vs diye açıklıyorlar bense kim ne derse desin seçtiğim bu yola ve ananemin yirmi dönümlük enginar tarlasına ve tabi ki hepsinden öte inancım gereği dua ya Allah a bağlıyorum. Vel hasıl ı diyeceğim o ki ne olur hiç vazgeçmeyin gördüğünüz üzere ben sizden çok çok daha öndeyim hastalık hususunda inşallah sizin daha güzel neticeler alacağınıza gönülden inanıyorum.
Her şeyden bahsetmek istemem sebebiyle biraz karışık oldu mazur görün
aslında daha çook seyden bahsetmek isterdim maddi, manevi zira inanın sizi yazdıklarınızı benden daha iyi anlayacak çok az insan vardır. Yaşamadan bilinmiyor. Dilerim kimse yaşamasın ve hiç bilmesin. İşte böyle sanıyorum az çok kendimi anlatabilmişimdir. İngilizcem çok iyi değil ve internette bu konu üzerine dolaşırken genellikle çok karamsarlığa düşüyorum dolayısıyla perhiziniz, aldığınız takviyeler kıscası her şeyiyle blogunuz benim için çok iyi bir kaynak olacak bunları bizlerle paylaştığınız için tekrar ve tekrar teşekkür ediyorum. Allah ebeden razı olsun. Sizi sıktıysam tekrar mazur görün.
